previous next
mŏdĕrātĭo , ōnis, f. moderor.
I. A moderating, moderation in any thing; moderateness, temperateness of the weather (Ciceron.): “dummodo illa praescriptio moderatioque teneatur,Cic. Cael. 18, 42: “moderatio et continentia,id. Att. 6, 2, 4: “animi,id. Sen. 1, 1: “dicendi,in speaking, id. Agr. 2, 1, 2: “moderatio modestiaque in dicendo,id. Phil. 2, 5, 10: “in cibo,Cels. 3, 18: “effrenati populi,a moderating, restraining, Cic. de Or. 2, 9, 35: “conflagrare terras necesse est a tantis ardoribus, moderatione et temperatione sublatā,temperate state, id. N. D. 2, 36, 92.— In gen., regular arrangement, regularity: “moderatio et conformatio continentiae et temperantiae,Cic. Off. 3, 25, 96.—
II. Guidance, government: “mundi,Cic. N. D. 3, 35, 185: “rei publicae,id. Leg. 3, 2, 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (11 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (11):
    • Cicero, Letters to Atticus, 6.2.4
    • Cicero, On the Agrarian Law, 2.1.2
    • Cicero, For Marcus Caelius, 18.42
    • Cicero, Philippics, 2.5.10
    • Cicero, On Oratory, 2.9
    • A. Cornelius Celsus, De Medicina, 3.18
    • Cicero, De Legibus, 3.2
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.36
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.35
    • Cicero, De Senectute, 1
    • Cicero, De Officiis, 3.25
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: