I.a reminding, warning, admonition.
I. In gen. (only poet.): “monitu nutricis,” Ov. H. 18, 115: “finierat monitus,” id. M. 2, 103: “laevo monitu pueros producit avaros,” Juv. 14, 228: “monitus acres tradere,” Val. Fl. 1, 475. —
II. In partic., admonition by the gods through omens, an omen, prognostic, prophecy, the will of the gods, a warning by oracles, lightning, etc. (class.): fortunae monitu, * Cic. Div. 2, 41, 86: “revererique numinum monitus,” Plin. Pan. 76: “fulgarum,” Plin. 2, 7, 5, § 24: pecudum, sacrificial signs or prognostics, Val. Fl. 1, 29: sub obtentu monituum deorum quaedam enuntiare, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 2, 6.