I.strange, preternatural, monstrous (class.): “monstruosissima bestia, of the ape,” Cic. Div. 2, 32, 69: “hominum partus monstrosi,” Luc. 1, 557: “ferculum longe monstruosius,” Petr. 69: “scriptis monstruosus,” Suet. Gram. 15: “libidines,” unnatural, id. Calig. 16: “mulier si monstrosum aliquid aut prodigiosum enixa sit,” Paul. Sent. 4, 9, 3 (but in Cic. Fin. 1, 18, 61, instead of monstrosi the correct reading seems to be morosi; so B. and K.; v. Madv. ad h. l.).—Hence, * adv.: monstrŭōsē (monstrōsē ), strangely, unnaturally, monstrously: “cogitare,” Cic. Div. 2, 71, 146.
monstrŭōsus (post-class. mon-strōsus ), a, um, adj. monstrum,