previous next
monstrŭōsus (post-class. mon-strōsus ), a, um, adj. monstrum,
I.strange, preternatural, monstrous (class.): “monstruosissima bestia, of the ape,Cic. Div. 2, 32, 69: “hominum partus monstrosi,Luc. 1, 557: “ferculum longe monstruosius,Petr. 69: “scriptis monstruosus,Suet. Gram. 15: “libidines,unnatural, id. Calig. 16: “mulier si monstrosum aliquid aut prodigiosum enixa sit,Paul. Sent. 4, 9, 3 (but in Cic. Fin. 1, 18, 61, instead of monstrosi the correct reading seems to be morosi; so B. and K.; v. Madv. ad h. l.).—Hence, * adv.: monstrŭōsē (monstrōsē ), strangely, unnaturally, monstrously: “cogitare,Cic. Div. 2, 71, 146.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Suetonius, Caligula, 16
    • Lucan, Civil War, 1.557
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.18
    • Cicero, De Divinatione, 2.32
    • Cicero, De Divinatione, 2.71
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: