previous next
mortālĭtas , ātis, f. mortalis,
I.the state of being subject to death, mortality; a dying, death.
I. Lit. (rare but class.): omne, quod ortum sit, mortalitas consequitur, * Cic. N. D. 1, 10, 26: “metu meae mortalitatis,Quint. 6 praef. § 2: “ mortalitatem explere,” i. e. to die, Tac. A. 6, 50: “rex mortalitate interceptus,by death, Plin. Ep. 10, 50, 4: “mariti,Dig. 23, 4, 2.—Of abstract things: “tofus aedificiis inutilis est mortalitate, mollitia,perishableness, Plin. 36, 22, 48, § 166.—
II. Transf., concr., mortals, mankind (postAug.), Plin. 2, 7, 5, § 15: “tristem de mortalitate ferre sententiam,Curt. 5, 5, 17: “contra fortunam non satis cauta mortalitas est,mankind, Curt. 8, 4, 24; 9, 3, 7; 10, 5, 36 al.: “ad erudiendam mortalitatem,Lact. 4, 25, 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Tacitus, Annales, 6.50
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 2.15
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.10
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 6, pr.2
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 10.5.36
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 5.5.17
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 8.4.24
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 9.3.7
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: