previous next
multĭtūdo , ĭnis, f. multus,
I.a great number, multitude (class.; cf.: copia, vis, magnitudo).
II. In partic.
2. Of the common people, the crowd, the multitude (cf. turba): “ex errore imperitae multitudinis,Cic. Off. 1, 19, 65: “sed multitudinem haec maxime allicit,id. Fin. 1, 7, 25: “multitudinis judicium,id. Tusc. 2, 26, 63; id. Clu. 29, 59; id. Sest. 58, 124: “credula,Just. 2, 8, 9.—
B. In gram.: numerus multitudinis, or simply multitudo, the plural number, the plural: “quod alia vocabula singularia sint solum ut cicer, alia multitudinis solum ut scalae ... multitudinis vocabula sunt, etc.,Varr. L. L. 9, § 63 Müll.: “cur mel et vinum, atque id genus cetera numerum multitudinis capiunt, lacte non capiat,Gell. 19, 8, 13.—In plur., Varr. L. L. 9, § 65 Müll.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (16 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (16):
    • Caesar, Gallic War, 2.6
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 29.59
    • Cicero, On the Consular Provinces, 12.31
    • Cicero, For Sestius, 58.124
    • Cicero, On Oratory, 3.19
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 51
    • Cornelius Nepos, Aristides, 1.3
    • Cornelius Nepos, Hannibal, 10.4
    • Cornelius Nepos, Hannibal, 12.4
    • Cornelius Nepos, Miltiades, 3.5
    • Livy, The History of Rome, Book 7, 12
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.7
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 2.26
    • Cicero, De Officiis, 1.19
    • Gellius, Noctes Atticae, 19.8.13
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 50
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: