previous next
mūtātĭo , ōnis, f. 1. muto.
I. A changing, altering, a change, alteration, mutation (freq. and class.; cf. “vicissitudo): consilii mutatio optimus est portus paenitenti,Cic. Phil. 12, 2, 7: “mutationem facere,to change, id. Off. 1, 33, 120: “rerum,a change in the affairs of state, a revolution, id. Att. 8, 3, 4; cf. id. Rep. 1, 41, 64: “sed hujus regiae prima et certissima est illa mutatio (immediately before, commutationes rerum publicarum),id. ib. 1, 42, 65: “rei mutatione amittitur ususfructus, si, etc.,Paul. Sent. 3, 6, 31.—
II. An exchanging, exchange.
A. In gen.: “vestis,Ter. Eun. 4, 4, 4: “officiorum,interchange, mutual exercise, Cic. Off. 1, 7, 22; cf. “ementium,traffic by exchange, Tac. Agr. 28.—
B. In partic., in posting, a changing or change of horses, Amm. 21, 9, 4; cf. Cod. Th. 8, 5, 53.—
C. Rhet. term, = ύπαλλαγή, interchange of expressions, Quint. 9, 3, 92.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Cicero, Letters to Atticus, 8.3.4
    • Cicero, Philippics, 12.2.7
    • Tacitus, Agricola, 28
    • Cicero, De Republica, 1.41
    • Cicero, De Officiis, 1.33
    • Cicero, De Officiis, 1.7
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 3.92
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: