previous next
nāsus , i, m. (ante - class. nasum, i, n.: quīs oculi non sunt neque nasum, Lucil. ap. Non. 215, 4; Plaut. Am. 1, 1, 288; id. Curc. 1, 2, 18; id. Men. 1, 2, 57; id. Mil. 4, 6, 41),
I.the nose (syn nares).
B. The nose, as the seat of quick smell; and also the feature whereby anger or scorn is expressed; cf. naris (poet.): “rancidum aprum antiqui laudabant, non quia nasus Illis nullus erat,Hor. S. 2, 2, 89.—Of anger: “disce sed ira cadat naso, rugosaque sanna,Pers. 5, 91; Mart. 6, 64, 28.—Of scorn, derision, satirical wit, satire, sarcasm: “naso adunco aliquem suspendere,Hor. S. 1, 6, 5: “Balatro suspendens omnia naso,id. ib. 2, 8, 64: “Lucilius, qui primus condidit stili nasum, Plin. N. H. praef. § 8: non cuicumque datum est habere nasum,Mart. 1, 42, 18: “tacito ridere naso,id. 5, 19, 17: “juvenesque senesque et pueri nasum rhinocerotis habent,id. 1, 3, 6.—
II. Transf., the projecting part of a vessel, the nozzle or spout (cf. nassiterna): “calix nasorum quatuor,Juv. 5, 46; cf. Mart. 14, 96.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (16 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (16):
    • Plautus, Amphitruo, 1.1
    • Plautus, Captivi, 3.4
    • Plautus, Captivi, 4.2
    • Plautus, Menaechmi, 1.2
    • Plautus, Miles Gloriosus, 4.6
    • Horace, Satires, 1.6.5
    • Horace, Satires, 2.2.89
    • Horace, Ars Poetica, 36
    • Plautus, Curculio, 1.2
    • Plautus, Menaechmi, 1.3
    • Plautus, Miles Gloriosus, 3.2
    • Seneca, de Ira, 3.22.4
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.57
    • Persius, Saturae, 3
    • Persius, Saturae, 5
    • Martial, Epigrammata, 14.96
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: