I.or not, is used in the second half of a disjunctive interrogation, corresponding to -ne or utrum, and also without a corresp interrog, particle in the first half (usually in indirect interrogations, and without repeating the verb).
I. In indirect interrogations.
A. Without a verb: “quaero, potueritne Roscius ex societate partem suam petere necne,” Cic. Rosc. Com. 17, 52: “jam dudum ego erro, qui quaeram, utrum emeris necne,” Cic. Verr. 2, 4, 16, § 35: “utrum proelium committi ex usu esset necne,” Caes. B. G. 1, 50: “nunc habeam necne, incertum est,” Ter. Heaut. 1, 1, 43: “posset agi lege necne pauci quondam sciebant,” Cic. Mur. 11, 25: “accipiat enim actionem necne ad eventum pertinet,” Quint. 3, 6, 73; cf. id. 1, 4, 21; “and Spald. on 7, 3, 30: idcirco quidam, comoedia necne poëma Esset, quaesivere,” Hor. S. 1, 4, 45.—
B. With a verb: “Aristo dubitat omnino, deus animans necne sit,” Cic. N. D. 1, 14, 37: “hoc doce doleam necne doleam nihil interesse,” id. Tusc. 2, 12, 29: “fiat necne fiat, id quaeritur,” id. Div. 1, 39, 86: “quaeritur sintne di necne sint,” id. N. D. 1, 22, 61: “di utrum sint necne sint, quaeritur,” id. ib. 3, 7, 17.—