I.gen. neutri, Varr. L. L. 9, § 62, acc. to the MSS.; cf. §§ 55 and 58; Aus. Ep. 50; “and by grammarians always in the phrase neutri generis,” of the neuter gender, Charis. 13 P.; Diom. 277 P. al.; Serv. Verg. A. 1, 449; dat. sing. neutrae, acc. to Prisc. p. 678.—Collat. form, NECVTER, Inscr. Orell. 4859), adj. ne-uter, neither the one nor the other, neither of two: “ut neutri illorum quisquam esset me carior,” Cic. Att. 7, 1, 2: “in neutram partem moveri,” id. Ac. 2, 42, 130; id. Off. 2, 6, 20: “debemus neutrum eorum contra alium juvare,” Caes. B. C. 1, 35, 5: “quid bonum sit, quid malum, quid neutrum,” Cic. Div. 2, 4, 10; Ov. M. 4, 378: “ita fiet ut neutra lingua alteri officiat,” Quint. 1, 1, 14.—Repeated: “neuter neutri invidet,” Plaut. Stich. 5, 4, 49.—With verb in plur.: “ut caveres, neuter ad me iretis cum querimoniā,” Plaut. Men. 5, 2, 34: “quia neuter consulum potuerant bello abesse,” Liv. 9, 44, 2.—
(β).
In plur.: “in quo neutrorum contemnenda est sententia,” Cic. Off. 1, 21, 70: “neutri alteros primo cernebant,” Liv. 21, 46, 4: “ita neutris cura posteritatis,” Tac. H. 1, 1: “in neutris partibus esse,” Sen. Ira, 2, 23: “neutris quicquam hostile facientibus,” Just. 6, 7, 1.—
II. In partic., in gram.: neutra nomina, of the neuter gender: “neutra (nomina or verba),” which are neither active nor passive, middle, Cic. Tusc. 4, 12, 28; id. Or. 46, 155; Gell. 1, 7, 15 et saep. —Hence,
B. neutrō , adv., to neither one side nor the other; to neither side, neither way: “neutro inclinatā spe,” Liv. 5, 26 fin.: “neutro inclinaverat fortuna,” Tac. H. 3, 23: “si neutro litis condicio praeponderet,” Quint. 7, 2, 39.