I.without doubt, doubtless, indisputably, certainly, surely, truly: “nimirum homines frigent,” are certainly received coolly, Ter. Eun. 2, 2, 37: “nimirum Themistocles est auctor adhibendus,” Cic. Off. 2, 20, 71: non parva res, sed nimirum omnium maxima, id. Mur. 22, 45: “et nimirum is princeps ex Latinis,” id. Brut. 21, 82: “is est nimirum Soter, qui salutem dedit,” Cic. Verr. 2, 2, 63, § 154; id. Leg. 2, 1, 3; id. de Or. 1, 4, 16; id. Or. 23, 75: “non omnia nimirum eidem di dedere,” truly, Liv. 22, 51: “nimirum haec illa Charybdis, etc.,” Verg. A. 3, 558: “cui placet alterius sua nimirum est odio sors,” of course, Hor. Ep. 1, 14, 11.—After a question: “sed quid id ad rem? nimirum, inquit, in eo causa consistit,” Cic. Quint. 25, 79. —
II. Freq. in an ironical sense, doubtless, to be sure, forsooth: “aperienda nimirum nocte janua fuit,” Liv. 40, 9: “uni nimirum tibi recte semper erunt res,” Hor. S. 2, 2, 106; 2, 3, 120; id. Ep. 1, 9, 1; 1, 15, 42; Juv. 2, 104; Tac. H. 1, 33: “nimirum summi ducis est occidere Galbam,” id. A. 2, 82.