previous next
nīsus , ūs, m. nitor,
I.a pressing or resting upon or against, a pressure; a striving, exertion, labor, effort (mostly poet.; nixus in good prose, v. h. v.): pedetentim et sedato nisu, a tread, step, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 48: “pinnarum nisus inanis,a flight, Lucr. 6, 834; so, “insolitos docuere nisus,Hor. C. 4, 4, 8: “hic dea se primum rapido pulcherrima nisu Sistit,Verg. A. 11, 852: “stat gravis Entellus nisuque immotus eodem, etc.,in the same posture, id. ib. 5, 437: hunc stirps Oceani maturis nisibus Aethra Edidit, pains, throes, labor of parturition (v. 2. nixus), Ov. F. 5, 171.—In prose: “tamquam nisus evomentis adjuvaret,retchings, Tac. A. 12, 67: “uti prospectus nisusque per saxa facilius foret,Sall. J. 94, 1 Dietsch: “quae dubia nisu videbantur,id. ib. 94, 2 Dietsch: “non pervenit nisu sed impetu,Quint. 8, 4, 9; 1, 12, 10.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Vergil, Aeneid, 11.852
    • Tacitus, Annales, 12.67
    • Lucretius, De Rerum Natura, 6.834
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 2.21
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 1, 12.10
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 8, 4.9
    • Sallust, Bellum Iugurthinum, 94
    • Ovid, Fasti, 5
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: