previous next
nŏtābĭlis , e, adj. nota,
I.noteworthy, distinguished, remarkable, extraordinary, memorable, notable (not freq. till the Aug. per.; in Cic. perh. only once; in Cæs. not at all).
II. Transf., dis cernible, perceptible: “aspice nobilissimarum civitatum fundamenta vix notabilia,Sen. Ira, 1, 2, 3.—
B. Pointed at, marked, indicated: “digitis hominum nutibusque notabilis,App. M. 11, p. 784 Oud.—Hence, adv.: nŏtābĭlĭter , remarkably, notably; perceptibly: “quaedam frequentius et notabiliter usurpavit,Suet. Aug. 87: “expalluit notabiliter,Plin. Ep. 1, 5, 13: “gaudium eminuit,id. ib. 5, 17, 5.—Comp.: “notabilius turbare,Tac. H. 1, 55: “aliquem odisse,Quint. Decl. 17.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (13 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (13):
    • Cicero, Letters to his Friends, 5.12.5
    • Suetonius, Divus Augustus, 87
    • Tacitus, Historiae, 1.55
    • Tacitus, Historiae, 3.25
    • Tacitus, Agricola, 40
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 5.17
    • Pliny the Younger, Epistulae, 1.5.13
    • Pliny the Younger, Epistulae, 7.6.1
    • Seneca, de Ira, 1.2.3
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 1, 3.1
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 8, 5.5
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 9, 4.33
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 8, 3.22
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: