previous next
nundĭnor , ātus, 1, v. dep. nundinae.
I. Lit., to attend or hold market, to trade, traffic (syn. mercor): “in captivorum pretiis, nec victoris animo, nec magni ducis more nundinans,chaffering, Liv. 22, 56: “nefandis nundinandi commerciis,Amm. 31, 5; Macr. S. 1, 16.—
B. Transf., to come together in large numbers: “in Solonio, ubi ad focum angues nundinari solent,Cic. Div. 2, 31, 66.—
II. Trop., to get by trafficking; to purchase, buy: “nundinari senatorium nomen,Cic. Verr. 2, 2, 49, § 122: “jus ab aliquo,id. ib. 2, 1, 46, § “119: totum imperium populi Romani,id. Phil. 3, 4, 10.—
B. To trade away, to sell: “constabat eum in cognitionibus patriis nundinari praemiarique solitum,Suet. Tib. 7: “judices sententias suas pretio nundinantur,App. M. 10, p. 255, 13. —Act. collat. form nundĭno , to sell (postclass.): nundinatum pudorem, Firm. Math. 6, 31 fin.; Auct. ap. Capitol. Gord. 24 fin.; so in part. perf.: nundinatus, traded away, sold, Firm. Math. 6, 31 med.; Prud. στεφ. 10, 969; Tert. Virg. Vel. 13.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Cicero, Philippics, 3.4.10
    • Cicero, Against Verres, 2.2.122
    • Suetonius, Tiberius, 7
    • Livy, The History of Rome, Book 22, 56
    • Cicero, De Divinatione, 2.31
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: