previous next
ŏb-erro , āvi, ātum, 1,
I.v. n., to wander, rove, or ramble about a place (poet. and in post-Aug. prose).
B. Transf.: “crebris oberrantibus rivis,Curt. 3, 4, 12.—
II. Trop.
A. To flit, hover before one: “mihi monstrum oberrat,hovers before my eyes, Sen. Herc. Fur. 1280: “cum tanti periculi ... imago oculis oberraret,Curt. 8, 6, 26.—
B. To err, mistake: “ut citharoedus Ridetur, chordā qui semper oberrat eādem,blunders at, Hor. A. P. 356.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Horace, Ars Poetica, 356
    • Tacitus, Annales, 1.65
    • Seneca, Hercules Furens, 1280
    • Persius, Saturae, 4
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 3.4.12
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 6.5.18
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 8.6.26
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: