previous next
oblīmo , āvi, ātum, 1, v. a. ob-limus,
I.to cover with mud or slime.
I. Lit. (rare but class.): Aegyptum Nilus irrigat, mollitosque et oblimatos ad serendum agros relinquit, * Cic. N. D. 2, 52, 130: “fossae oblimatae,Suet. Aug. 18: “sulcos (i. e. partes genitales),Verg. G. 3, 136.—*
B. Transf., qs. to scatter one's fortune as if it were slime, to lavish, squander, dissipate: “rem patris oblimare,Hor. S. 1, 2, 62 Heind.—
II. Trop., to darken, obscure, confuse (poet. and in post-class. prose): “humanas oblimat copia mentes,Claud. Rapt. Pros. 3, 29: “universa,Sol. 11.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Vergil, Georgics, 3.136
    • Suetonius, Divus Augustus, 18
    • Horace, Satires, 1.2.62
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.52
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: