I.to bedaub, besmear: “talearum capita misto fimo cum cinere oblinire,” Col. 5, 9, 3; so fin.; id. 12, 2, 42; 12, 15, 2; 12, 44, 6: “si quis aliquem caeno, luto oblinierit,” Dig. 47, 11, 1, § 1: so, “oblinierit,” Scrib. Comp. 230: “cinis oblinita,” id. ib. 245. —
II. Transf., to blot out: “veritatem,” Ambros. Spir. Sanct. 3, 10, 60.