previous next
ŏb-ŏrĭor , ortus, 4,
I.v. dep., to arise, appear, spring up (class.): oboritur, nascitur, nam praepositionem ob pro ad, solitam poni, testis hic versus: tantum gaudium oboriri ex tumultu maximo, Paul. ex Fest. p. 190 Müll.: “tenebrae oboriuntur,Plaut. Curc. 2, 3, 30: “lacrimis ita fatur obortis,Verg. A. 11, 41; Ov. M. 2, 181: “bellum,Liv. 21, 8: “laetitia,Ter. Heaut. 4, 3, 2: vide, quanta lux liberalitatis et sapientiae mihi apud te dicenti oboriatur, * Cic. Lig. 3, 6: “sitis,Suet. Ner. 34: “caligo,id. ib. 19 al.: “verba,App. Flor. 1, p. 29 Oud.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Cicero, For Ligarius, 3.6
    • Ovid, Metamorphoses, 2.181
    • Plautus, Curculio, 2.3
    • Vergil, Aeneid, 11.41
    • Suetonius, Nero, 34
    • Livy, The History of Rome, Book 21, 8
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: