I.that which is eaten with bread; victuals, viands, esp. fish: “tu facito obsonatum nobis sit opulentum obsonium,” Plaut. Bacch. 1, 1, 64: “curare,” id. Merc. 3, 3, 22: “obsonare,” id. Stich. 3, 1, 36: “scindere,” Sen. Vit. Beat. 17, 2; Plin. 31, 7, 41, § 87: “coëmere,” Hor. S. 1, 2, 9: “opsonia rancidula,” Juv. 11, 134.—Also of fruit, Plin. 15, 19, 21, § 82.
obsōnĭum or ops- , ii, n., = ὀψώνιον,