I.to hinder, oppose, impede (ante-class.): restitant, occurrunt, obstant, obstringillant, obigitant, Enn. ap. Non. 147, 10: “innocenti, Varr. ib.: multa (al. obsigillant),” Sen. Ep. 115, 6.
obstrĭgillo or obstringillo , āvi, ātum, 1, v. a. obstringo,