previous next
obtrectātĭo , ōnis, f. obtrecto,
I.an envious detracting, disparaging; detraction, disparagement (class.): obtrectatio est ea, quam intellegi ζηλοτυπίαν volo, aegritudo ex eo, quod alter quoque potiatur eo, quod ipse concupiverit, Cic. Tusc. 4, 8, 18: “invidia atque obtrectatio,id. Inv. 1, 11, 16; cf. id. Brut. 42, 156 Orell. N. cr.; Liv. 28, 40: “et malevolentia,Cic. Q. Fr. 1, 1, 15: “et invidentia,id. Tusc. 4, 7, 16: “et livor,Tac. H. 1, 1: “malevolentissimae,Cic. Fam. 1, 7, 7; cf.: malevolorum obtrectationes et invidias prosternere, Vat. ap. Cic. Fam. 5, 9, 1: “adversus gloriam,Liv. 28, 40.—
(β). With gen. obj.: “laudis,Caes. B. C. 1, 7: “gloriae alienae,Liv. 2, 40.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (11 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (11):
    • Cicero, Letters to his Friends, 1.7.7
    • Cicero, Letters to his Friends, 5.9.1
    • Cicero, Letters to his brother Quintus, 1.1.15
    • Caesar, Civil War, 1.7
    • Tacitus, Historiae, 1.1
    • Livy, The History of Rome, Book 28, 40
    • Livy, The History of Rome, Book 2, 40
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 4.7
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 4.8
    • Cicero, Brutus, 42.156
    • Cicero, De Inventione, 1.11
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: