previous next
obtrectātor , ōris, m. id.,
I.a detractor, traducer, disparager (class.): obtrectator est, qui facit quid contra recte tractantem, Paul. ex Fest. p. 199 Müll.: “beneficii,Cic. Fl. 1, 2: “multi communes obtrectatores atque omnium invidi, multa finxerunt,id. Planc. 23, 57: “obtrectatores et invidi Scipionis,id. Rep. 1, 19, 31; id. Fam 1, 4, 2: “non relinquere locum obtrectatorum sermoni,id. Fl. 28, 68: “contra inimicos atque obtrectatores,Quint. 11, 1, 23: “laudum mearum,Cic. Brut. 1, 2.—
(β). With dat.: “huic sententiae obtrectatores amici regis erant,Just. 31, 6, 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Cicero, For Plancius, 23.57
    • Cicero, De Republica, 1.19
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 11, 1.23
    • Cicero, Brutus, 1.2
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: