previous next
occursus , ūs, m. occurro,
I.a meeting, falling in with (not in Cic. or Cæs.; “syn.: obviam itio, occursatio, etc.): vacuis occursu hominum viis,in the streets, where they met nobody, Liv. 5, 41, 5: “prohiberi fratrum ejus occursu,Curt. 8, 3, 4; 6, 7, 29; Suet. Tib. 7; id. Ner. 1, 23: “occursum alicujus vitare,to avoid meeting him, Tac. A. 4, 60: “declinare,id. H. 3, 85: in occursum ejus, Vulg. Gen. 14, 17: “in occursum tuum,id. Exod. 4, 14.—Of things: “rota stipitis occursu fracta ac disjecta,by coming in contact with a stump, Ov. M. 15, 522: “videbis nocturnam lunae successionem a fraternis occursibus lene remissumque lumen mutuantem,Sen. Cons. ad Marc. 18, 2 Haase (al. occursionibus): “occursum trepidare amici,Juv. 8, 152: “gravis occursu,id. 6, 418.—Of the Labyrinth: “occursus ac recursus inexplicabiles,approaches and withdrawals, Plin. 36, 13, 19, § 85.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Ovid, Metamorphoses, 15.522
    • Old Testament, Exodus, 4.14
    • Old Testament, Genesis, 14.17
    • Tacitus, Annales, 4.60
    • Tacitus, Historiae, 3.85
    • Suetonius, Nero, 1.23
    • Suetonius, Tiberius, 7
    • Livy, The History of Rome, Book 5, 41.5
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 6.7.29
    • Curtius, Historiarum Alexandri Magni, 8.3.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: