previous next
ŏpĭfex , ĭcis, comm. opus-facio, one who does a work.
I. Lit., a worker, maker, framer, fabricator (class.; cf.: faber, artifex. operarius).
A. In gen.: “opifex aedificatorque mundi deus,Cic. N. D. 1, 8, 18: “rerum or aeternus,Col. 3, 10, 10; cf.: “opifex natura,Plin. 31, 1, 1, § 1: “calor,Lact. 2, 9, 22: “sylvestres apes,Varr. R. R. 3, 16.—
B. In partic., a workman, mechanic, artist, artisan, etc.: “opifices omnes in sordidā arte versantur,Cic. Off. 1, 42, 150; cf. id. N. D. 2, 60, 150; id. Fl. 8, 18; id. Rep. 1, 22, 35: “opifices atque servitia,Sall. C. 50, 1: “hoc (instrumento) ego non artem credo egere, sed artificem,Quint. 2, 21, 24.—
II. Trop.: “verborum,Cic. Tusc. 5, 12, 34: dicens esse rhetoricen persuadendi opificem, id est πειθοῦς δημιουργόν, Quint. 2, 15, 4.— Poet. with inf.: “mire opifex ... marem strepitum fidis intendisse Latinae,Pers. 6, 3.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (11 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (11):
    • Sallust, Catilinae Coniuratio, 50
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 31.1
    • Cicero, De Republica, 1.22
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.8
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.60
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 5.12
    • Cicero, De Officiis, 1.42
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 2, 15.4
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 2, 21.24
    • Persius, Saturae, 6
    • Columella, Res Rustica, 3.10.10
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: