I.a kept mistress, concubine of a married man.
I. Lit.: antiqui proprie eam pelicem nominabant, quae uxorem habenti nubebat. Cui generi mulierum etiam poena constituta est a Numā Pompilio hāc lege: paelex aram Junonis ne tangito, etc., Paul. ex Fest. p. 222 Müll.; cf. Gell. 4, 3, 3: “libro Memorialium Masurius scribit: pelicem apud antiquos eam habitam, quae, cum uxor non esset, cum aliquo tamen vivebat eamque nunc vero nomine amicam, paulo honestiore concubinam appellari,” Dig. 50, 16, 144; Plaut. Cist. 1, 1, 39; id. Merc. 4, 1, 24 et saep.—With gen. of the wronged wife: “filiae paelex,” Cic. Clu. 70, 199; id. Or. 30, 108: “tune eris et matris paelex et adultera patris?” Ov. M. 10, 347: “illa Jovis magni paelex, metuenda sorori,” id. H. 14, 95: “fugit (Medea) ulta paelicem, Magni Creontis filiam,” Hor. Epod. 5, 63: “horrida,” Juv. 2, 57.— Poet., of the cows, as rivals of Pasiphaë, who had become enamoured of a bull, Ov. A. A. 1, 321.—
II. Transf.
A. A kept mistress, concubine, in gen. (post-class.): “virginem constupratam servo suo paelicem dederat,” Curt. 10, 1, 5: “Artaxerxi regi Persarum ex paelicibus centum et quindecim filii fuere,” Just. 10, 1, 1; cf.: Granius Flaccus scribit, pelicem quosdam vocare eam, quae uxoris loco sine nuptiis in domo sit. Dig. 50, 16, 144.—
B. A male prostitute (postclass.), Paul. ex Fest. p. 222 Müll.: “Dolabella eum (Caesarem) pelicem reginae (appellavit), as the favorite of King Nicomedes,” Suet. Caes. 49; “in apposition, pelices ministri,” Mart. 12, 97, 3.—*