previous next
palpĭto , āvi, ātum, 1,
I.v. freq. n. [palpo], to move frequently and quickly, to tremble, throb, pant, palpitate.
I. Lit.: cor palpitat, * Cic. N. D. 2, 9, 24: “radix micat ultima linguae, Utque salire solet mutilatae cauda colubrae, Palpitat,Ov. M. 6, 559: “cerebrum uni homini in infantiā palpitat,Plin. 11, 37, 49, § 134: “in ovo gutta sanguinis salit palpitatque,id. 10, 53, 74, § 148; 11, 37, 65, § 173.—Esp. of persons or animals in the agony of death, to struggle, be convulsed: “palpitat et positas aspergit sanguine mensas,Ov. M. 5, 40: “semianimes palpitantesque,Suet. Tib. 61: “jam palpitat arvis Phaedimus,Stat. Th. 8, 439; 9, 756; Calp. Ecl. 2, 62.—In mal. part., Juv. 3, 134.—Of things: “hic arduus ignis Palpitat,flickers, Stat. Th. 12, 70.—
II. Trop.: “animum palpitantem percussit,Petr. 100.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (6 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (6):
    • Ovid, Metamorphoses, 5.40
    • Ovid, Metamorphoses, 6.559
    • Suetonius, Tiberius, 61
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.9
    • Statius, Thebias, 12
    • Statius, Thebias, 8
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: