previous next
palpo , āvi, ātum, 1, v. a., and pal-por , ātus palpus; cf. Gr. ψάλλω, 1,
I.v. dep. a., to stroke, to touch softly, to pat (poet. and in post-Aug. prose; syn. mulceo).
I. Lit.: “modo pectora praebet Virgineā palpanda manu,Ov. M. 2, 867 Jahn N. cr.: “palpate lupos,Manil. 5, 702: “cum equum permulsit quis vel palpatus est,Dig. 9, 1, 1: tamquam si manu palpetur, Schol. Juv. 6, 196: animalia blandi manu palpata magistri, Prud. στεφ. 11, 91.—
II. Transf.
A. To caress, coax, wheedle, flatter.
(γ). With acc.: “quem munere palpat Carus,Juv. 1, 35; App. M. 5, p. 172, 39.—
B. To feel one's way (late Lat.): “et palpes in meridie, sicut palpare solet caecus in tenebris,Vulg. Deut. 28, 29; id. Job, 5, 14.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, Letters to his Friends, 10.33.2
    • Cicero, Letters to Atticus, 9.9.1
    • Old Testament, Deuteronomy, 28.29
    • Ovid, Metamorphoses, 2.867
    • Horace, Satires, 2.1.20
    • Plautus, Amphitruo, 1.3
    • Plautus, Mercator, 1.2
    • Seneca, de Ira, 3.8.7
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: