previous next
pānus , i, m., = πῆνος, Dor. πᾶνος,
I.the thread wound upon the bobbin in a shuttle.
I. Lit.: intus modo stet rectus subteminis panus, Lucil. ap. Prisc. 3 fin., and ap. Non. 149, 24; cf.: panus tramae involucrum, quem diminutive panuclam vocamus, Non. l. l.—
II. Transf.
A. A swelling, tumor: “tumor quoque inguinum ex formae similitudine sic (sc. panus) vocatur,Non. 149, 24; Novat. ap. Non. 149, 28; Afran. ib. 25: “panos aperit sevum pecudum,Plin. 30, 8, 22, § 75; 24, 11, 58, § 97; 35, 17, 57, § 195: “viscum panos mitigat,id. 24, 4, 6, § 11.—
B. An ear of millet, Plin. 18, 7, 10, § 54.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (3 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (3):
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 18.54
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 24.11
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 24.97
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: