I.a step, pace (cf.: gressus, gradus).
I. Lit.: hinc campos celerl passu permensa parumper, Enn. ap. Non. 378, 20 (Ann. v. 74 Vahl.); Plaut. Bacch. 4, 7, 34; Lucr 4, 827; 877; Cic. Leg. 1, 21, 54: “sequiturque patrem non passibus aequis,” Verg. A. 2, 724: “nec longis inter se passibus absunt,” id. ib. 11, 907: “rapidis ferri Passibus,” id. ib. 7, 156; Ov. M. 11, 64: “per litora lentis Passibus spatiari,” id. ib. 2, 572: “passu anili procedere,” id. ib. 13, 533 et saep.: “passibus ambiguis Fortuna errat,” id. Tr. 5, 8, 15: “caelestis (of glory),” Plin. 2, 7, 5, § 18.—
II. Transf.
B. A pace, as a measure of length, consisting of five Roman feet: “stadium centum viginti quinque nostros officit passus, hoc est pedes sexcentos viginti quinque,” Plin. 2, 23, 21, § 85: “nec exercitum propius urbem millia passuum ducenta admoverit,” Cic. Phil. 7, 9, 26; id. Quint. 25, 79; id. Sest. 12, 29.