previous next
pausa , ae, f., = παῦσις [root in παύω, to cause to cease, to stop],
I.a pause, halt, stop, cessation, end (ante- and post-class. for quies, finis, etc.): Neptunus saevus undis asperis pausam dedit, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Sat. v. 11 Vahl.): pausam facere ore fremendi, id. ap. Varr. L. L. 7, § 104 (Ann. v. 572 ib.); cf.: quae pausa pugnandi fieret, id. ap. Philarg. ad Verg. G. 4, 188 (Ann. v. 348 ib.): pausam dare loquendi, Lucil. ap. Non. 158, 9; Att. ib. 158, 8: “pausam facere,Plaut. Poen. 2, 13; id. Rud. 4, 6, 1: “da pausam, parce misero,id. Pers. 5, 2, 37: “vitaï,Lucr. 3, 930: “dare pausam conciliis,id. 2, 119: “pausam stare fragori,id. 1, 747: “pausa parva fit ardoris,id. 4, 1116: “bibendae nivis,Gell. 19, 5, 4: “pausam pacemque tribuere saevis casibus,App. M. 11, p. 357, 40 (in Plaut. Trin. 1, 2, 150, the true read. is παῦσαι).—
II. In partic., in the later relig. lang.: “pausas edere, in the processions of Isis,to stop at certain stations and sing hymns in honor of the goddess, Spart. Caracall. 9 fin.; so, “pausas explere,id. Pescen. 6; cf. pausarius, II.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Plautus, Persa, 5.2
    • Plautus, Rudens, 4.6
    • Plautus, Trinummus, 1.2
    • Vergil, Georgics, 4.188
    • Lucretius, De Rerum Natura, 1.747
    • Lucretius, De Rerum Natura, 2.119
    • Lucretius, De Rerum Natura, 3.930
    • Lucretius, De Rerum Natura, 4.1116
    • Gellius, Noctes Atticae, 19.5.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: