I.a fault, error, mistake, transgression, sin (syn.: “delictum, culpa): pro peccatis supplicium sufferre,” Ter. And. 5, 3, 17: “corrigere,” id. Ad. 4, 3, 2: “peccata remordent,” Lucr. 3, 827: “recte facta sola in bonis actionibus ponens, prave, id est peccata, in malis,” Cic. Ac. 1, 10, 37: ut peccatum est, patriam prodere, parentes violare, fana depeculari, quae sunt in effectu; “sic timere, sic maerere, sic in libidine esse, peccatum est, etiam sine effectu,” id. Fin. 3, 9, 32: “culpa ac peccatum,” id. Fam. 5, 21, 5: “multitudo vitiorum peccatorumque,” id. Phil. 2, 17, 43; id. Att. 8, 13, 2: “quo illi crimine peccatoque perierunt?” id. Cael. 30, 71: “libidinum peccatorumque licentia,” id. Lael. 22, 83: “confiteri,” id. N. D. 2, 4, 11; id. de Or. 1, 27, 125: “paucis verbis tria magna peccata,” blunders, id. Tusc. 3, 20, 47: “in peccata incidere,” id. Fin. 4, 15, 40: “luere peccata,” Verg. A. 10, 32: “peccati conscius,” Ov. Am. 2, 7, 11: “peccatis poenas aequas irrogare,” Hor. S. 1, 3, 118: “peccatis veniam commodare, Tac Agr. 19: abstinere peccatis,” Plin. Ep. 8, 22, 2. Here, too, doubtless belongs: nam eā aetate jam sum, ut non siet peccato mi ignosci aequom Ter. Hec. 5, 1, 11.—
II. Transf. (eccl. Lat.).
1. Guilt: “si non venissem peccatum non haberent,” Vulg. Johan. 15, 22: “cognatio pec-cati,” id. Rom. 3, 20; Lact. 6, 13.—
2. The punishment of sin: “peccatum vestrum apprehendet vos,” Vulg. Num. 32, 23: “ipse peccata multorum tulit,” id. Isa. 53, 12.