previous next
per-dŭellis , is (
I.gen. plur. perduellūm, Att. ap. Non. 22, 15, or Trag. Rel. p. 238 Rib.; abl. perdvellibus, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 49 Müll., or p. 146 Vahl.), m. per-duellum, i. e. bellum, a public enemy, an enemy actually waging war against a country (mostly anteclass. for the class. hostis): “quos nos hostes appellamus, eos veteres perduelles appellabant, per eam adjectionem indicantes, cum quibus bellum esset,Dig. 50, 16, 234: “equidem illud etiam animadverto, quod qui proprio nomine perduellis esset, is hostis vocaretur, lenitate verbi tristitiam rei mitigante,Cic. Off. 1, 12, 37; Varr. L. L. 5, § 3 Müll.: “apud Ennium perduelles dicuntur hostes,Varr. L. L. 7, § 49 ib.: perduelles superati, S. C. ap. Liv. 45, 16, 7: “pirata non est ex perduellium numero, sed communis hostis omnium,Cic. Off. 3, 29, 107; Liv. 25, 12; 36, 2; Plaut. Am. 1, 1, 94; id. Cist. 1, 3, 53; Amm. 26, 7 sq.; 29, 5.—
II. Transf., a private enemy, an enemy, = inimicus (Plautin.), Plaut. Ps. 2, 1, 8; cf. id. ib. 15.— Perduellis seems never to mean traitor to one's country (cf. perduellio); in this sense parricida is used instead.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Plautus, Cistellaria, 1.3
    • Plautus, Pseudolus, 2.1
    • Plautus, Amphitruo, 1.1
    • Livy, The History of Rome, Book 45, 16.7
    • Livy, The History of Rome, Book 25, 12
    • Livy, The History of Rome, Book 36, 2
    • Cicero, De Officiis, 1.12
    • Cicero, De Officiis, 3.29
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: