previous next
pĕrĕgrīnātĭo , ōnis, f. peregrinor,
I.a being or living abroad, a sojourning, a travelling in foreign parts, a travelling about, travel, peregrination (class.).
II. Transf., of animals: “bestiae peregrinatione laetantur,Cic. Fin. 2, 33, 109.—Of muscles, Plin. 32, 6, 21, § 61.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (10 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (10):
    • Cicero, Letters to Atticus, 16.3.4
    • Old Testament, Genesis, 17.8
    • Cornelius Nepos, Atticus, 2.3
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 32.61
    • Pliny the Younger, Epistulae, 3.19.4
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 2.33
    • Cicero, De Amicitia, 27
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 5.37
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 7, 3.31
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 12, 11.18
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: