previous next
per-māno , āvi, ātum, 1, v. n.,
I.to flow through, press through, penetrate.
II. Transf., to flow to any place; to penetrate, reach anywhere (class.; “syn.: penetro, pervado): sucus permanat ad jecur,Cic. N. D. 2, 55, 137: “venenum in omnis partis corporis permanat,id. Clu. 62, 173 (but in Lucr. 1, 122, the correct read. is permaneant; v. Lachm. ad h. l., and permaneo, α).—
B. Trop.
2. Permanare palam, to be divulged, become known, Plaut. Capt. 2, 1, 25.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (16 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (16):
    • Cicero, For Sextus Roscius of Ameria, 24.66
    • Cicero, For Aulus Cluentius, 62.173
    • Cicero, For Cornelius Balbus, 25.56
    • Plautus, Captivi, 2.1
    • Plautus, Mostellaria, 1.2
    • Caesar, Civil War, 2.29.1
    • Lucretius, De Rerum Natura, 1.494
    • Lucretius, De Rerum Natura, 2.397
    • Lucretius, De Rerum Natura, 1.122
    • Lucretius, De Rerum Natura, 1.348
    • Lucretius, De Rerum Natura, 3.253
    • Lucretius, De Rerum Natura, 3.699
    • Lucretius, De Rerum Natura, 6.952
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.55
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 2.18
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 4.1
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: