I.a remaining, persisting (good prose): “numquam laudata est in unā sententiā perpetua permansio,” Cic. Fam. 1, 9, 21: “perseverantia est in ratione bene consideratā stabilis et perpetua permansio,” id. Inv. 2, 54, 164; id. Att. 11, 18, 1.
permansĭo , ōnis, f. permaneo,