previous next
pernĭcĭōsus , a, um, adj. pernicies,
I.destructive, ruinous, baleful, pernicious (syn.: “exitialis, capitalis): perniciosae leges,Caes. B. C. 1, 7: “scripta auctori perniciosa suo,Ov. Tr. 5, 1, 68.—Comp.: “morbi animi perniciosiores sunt, quam corporis,Cic. Tusc. 3, 3, 5; Sall. J. 46, 8.—Sup.: “perniciosissimum fore,Nep. Ages. 6, 2; Inscr. Grut. 113, 2.—As subst.: pernĭcĭōsa , ōrum, n., baneful things: “petuntur,Juv. 10, 54; cf.: “inter perniciosissima numerare,Vell. 2, 7, 5.—Hence, adv.: pernĭcĭōsē , destructively, ruinously, perniciously: “multa perniciose, multa pestifere sciscuntur in populis,Cic. Leg. 2, 5, 13: “luxuriat vitis,Plin. 17, 22, 35, § 178.—Comp., Cic. Leg. 3, 14, 32.—Sup., Aug. Ep. 39.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Caesar, Civil War, 1.7
    • Cornelius Nepos, Agesilaus, 6.2
    • Cicero, De Legibus, 2.5
    • Cicero, De Legibus, 3.14
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 3.3
    • Sallust, Bellum Iugurthinum, 46
    • Ovid, Tristia, 5.1
    • Augustine, Epistualae, 39
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: