previous next
per-pŏlĭo , īvi, ītum (
I.fut. perpolibo, App. M. 6, 28), 4, v. a., to polish well.
I. Lit.: “loco calce arenāque perpolito,Vell. 2, 22, 3: “aurum tritu perpolitum,Plin. 33, 4, 21, § 66: “caudae setas horridas comptā diligentiā perpolibo,App. M. 6, 28, p. 185; cf. Vell. 2, 22, 4.—
II. Trop., to polish, perfect, finish, put the finishing hand to (class.): “opus,Cic. de Or. 2, 13, 54: “perpolire et absolvere aliquid,id. Univ. 13: “perpolire atque conficere,id. de Or. 2, 28, 121: “perpoliendi labor,id. Balb. 7, 17: “ea, quae habes instituta, perpolies,id. Fam. 5, 12, 10.— Hence, perpŏlītus , a, um, P. a., thoroughly polished or refined: “homines perfecti in dicendo et perpoliti,Cic. de Or. 1, 13, 58: “qui non sit omnibus iis artibus perpolitus,id. ib. 1, 16, 72; so, “litteris perpolitus,id. Pis. 29, 70: “vita perpolita humanitate (opp. immanis),id. Sest. 42, 92: “oratio,id. de Or. 1, 8, 31: “explicatio,id. ib. 2, 27, 120.—Hence, adv.: perpŏlītē , in a very polished manner; in sup.: “perfecte et perpolitissime absolutae,Auct. Her. 4, 32, 44.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Cicero, Letters to his Friends, 5.12.10
    • Cicero, For Cornelius Balbus, 7.17
    • Cicero, For Sestius, 42.92
    • Cicero, Against Piso, 29.70
    • Cicero, On Oratory, 1.13
    • Cicero, On Oratory, 1.8
    • Cicero, On Oratory, 2.13
    • Cicero, On Oratory, 2.28
    • Cicero, Timaeus, 13
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: