previous next
pĕtŭlantĭa , ae, f. petulans.
I. Lit., sauciness, freakishness, impudence, wantonness, petulance (class.; syn. lascivia): itaque a petendo petulantia, a procando, id est poscendo, procacitas nominata est, Cic. Fragm. ap. Non. 23, 18: “petulantia et libido magis est adulescentium quam senum,id. Sen. 11, 36: “petulantia et audacia,id. Caecin. 35, 103; cf.: “te non ulla meae laesit petulantia linguae,Prop. 1, 16, 37.—In plur.: “Naevius ... cum ob assiduam maledicentiam et probra in principes civitatis ... in vincula conjectus esset ... in his fabulis, delicta sua et petulantias dictorum, quibus multos ante laeserat, diluisset,insolent language, libels, Gell. 3, 3, 15.—
B. In a milder sense, carelessness, heedlessness (ante-class.): “linguae,Suet. Tib. 61; Plaut. Cist. 4, 2, 3.—
II. Transf.
A. Of animals, viciousness: “cornuti fere perniciosi sunt propter petulantiam,Col. 7, 6, 4.—
B. Of things, exuberance, luxuriance: “ramorum,Plin. 16, 30, 53, § 124: “morbi,violence, Gell. 12, 5, 9.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Suetonius, Tiberius, 61
    • Plautus, Cistellaria, 4.2
    • Gellius, Noctes Atticae, 12.5.9
    • Gellius, Noctes Atticae, 3.3.15
    • Columella, Res Rustica, 7.6.4
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: