previous next
physĭcus (scanned phȳsĭcus, Sid. Carm. 15, 101), a, um, adj., = φυσικός,
I.of or belonging to natural philosophy or physics, natural, physical: “quiddam physicum,something relating to physics, Cic. Div. 2, 59, 122: “ratio,id. N. D. 2, 21, 54: “homines,naturalists, Marc. Emp. Carm. Med. 19.—
II. Subst.
A. physĭcus , i, m., a natural philosopher, naturalist: “ut ait physicus Anaxagoras,Varr. R. R. 1, 40: “Democritus,id. ib. 1, 1, 8: “non pudet igitur physicum, id est speculatorem venatoremque naturae, petere, etc.,Cic. N. D. 1, 30, 83; id. Rep. 5, 3, 5.—Plur., Cic. de Or. 1, 10, 42; id. Ac. 2, 5, 14.—
B. physĭca , ōrum, n., physics: “physicorum ignarus,Cic. Or. 34, 119: “in physicis alienus,not versed in, id. Fin. 1, 6, 17.—Hence, adv.: physĭcē , in the manner of naturalists, physically: “dicere,Cic. N. D. 3, 7, 18.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, On Oratory, 1.10
    • Cicero, De Republica, 5.3
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.6
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.30
    • Cicero, de Natura Deorum, 2.21
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.7
    • Cicero, De Divinatione, 2.59
    • Cicero, Orator, 34.119
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: