previous next
pinso (pīso ), pinsi and pinsŭi, pinsum, pinsĭtum, and pistum (pisatum, Fest. p. 158 Müll.), 3 (also in Varr. R. R. 1, 63 fin., the reading is pinsatur; archaic form of the
I.imperf. pinsibant, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 23 Müll.; v. Enn. p. 147 fin. Vahl.), v. a. [πίσσω, πτίσσω], to beat, pound, bray, crush: pinsunt terram genibus, Enn. ap. Diom. p. 370 P. (Ann. v. 354 Vahl.): “flagro,to scourge, Plaut. Merc. 2, 3, 81: “si communiter pisunt,Cato, R. R. 136: “pilum, quod eo far pisunt: a quo ubi id fit dicitur pistrinum,Varr. L. L. 5, § 138 Müll.: farinam, id. ap. Non. 152, 15: “uvam passam,id. R. R. 3, 16: “panicum pinsitum,Col. 2, 9, 19; 6, 6, 5: “pisente pilo,Plin. 18, 10, 23, § 97; 18, 10, 20, § 93: “qui far pisebant,id. 18, 11, 28, § 107: “o Jane, a tergo quem nulla ciconia pinsit (v. ciconia),Pers. 1, 58.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Plautus, Mercator, 2.3
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 18.107
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 18.93
    • Pliny the Elder, Naturalis Historia, 18.97
    • Persius, Saturae, 1
    • Columella, Res Rustica, 2.9.19
    • Columella, Res Rustica, 6.6.5
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: