previous next
plāco , āvi, ātum, 1, v. a. etym. dub.; cf.: placeo, planus.
I. To reconcile; constr. alicui, aliquem (class. and freq.): “agedum, fac, illa ut placetur nobis,that she be reconciled to us, Ter. Phorm. 5, 3, 1: “vereor ut placari possit,id. ib. 5, 8, 72 (cf.: “redigam vos in gratiam, v. 73): coeperas eum mihi placare,Cic. Att. 7, 1, 8: “rogavit ut te sibi placarem,id. Fam. 13, 1, 3: “his vocibus cum in se magis incitarent dictatorem quam magistro equitum placarent,Liv. 8, 33, 1: “Hannibalem pater filio meo potui placare,id. 23, 9, 4: “placare aliquem rei publicae,Cic. Cat. 2, 8, 17.—Pass.: “quae fuit eorum tanta iniquitas, ut placari populo Romano non possent?Cic. N. D. 3, 6, 15: “neque nullam spem habebat, patrem sibi placari posse,Liv. 40, 20, 5.—In mid. force; usually with in and acc.: numquam animo placari potuit in eum, be reconciled, i. e. consent to a reconciliation, Nep. Pelop. 5, 3; cf. id. Iph. 3, 3: “homo quietus et sibi ipsi placatus,at peace with himself, tranquil, Cic. Tusc. 4, 17, 37.—
B. In gen., to quiet, soothe, calm, assuage, appease, pacify: “animos placare ac lenire,Cic. Fin. 1, 14: “placare et mitigare animum,id. Phil. 10, 3, 6: numen deorum immortalium, Caes. B. G. 6, 15: “aliquem beneficiis,Liv. 4, 33: “iram deorum donis,Cic. Leg. 2, 9, 22: “benevolos objurgatores,id. N. D. 1, 3, 5: “invidiam,Hor. S. 2, 3, 13.—Poet.: “ventos sanguine,Verg. A. 2, 116: “Hippotades cum vult, aequora placet,Ov. M. 11, 432: “escā ventrem iratum,Hor. S. 2, 8, 5: “sitim,to quench, Mart. 1, 50, 17.—
II. To endeavor to appease, Hor. C. 2, 14, 6; Ter. Ad. 1, 2, 64.— Hence, plācātus , a, um, P. a., soothed, appeased, calmed; quiet, gentle, still, calm, peaceful (class.): “animi quietus et placatus status,Cic. Tusc. 5, 6, 16: “tranquilla, quieta vita,id. Fin. 1, 21, 71: “placidae ac minime turbulentae res,id. Or. 19, 63: “maria,Verg. A. 3, 69: “vultu ac sermone in omnes placato,Liv. 28, 32, 1.—Comp.: “placatiore animo aliquid facere,Liv. 37, 45; 2, 60: “dii,Plin. 12, 18, 41, § 83.—Sup.: “quies placatissima,Cic. Tusc. 1, 41, 97.—Hence, adv.: plācātē , quietly, gently, calmly, composedly (class.): “omnia humana placate et moderate feramus,Cic. Fam. 6, 1, 4. —Comp.: “remissius et placatius ferre,Cic. Fam. 6, 13, 3.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (29 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (29):
    • Cicero, Letters to his Friends, 13.1.3
    • Cicero, Letters to his Friends, 6.13.3
    • Cicero, Letters to his Friends, 6.1.4
    • Cicero, Letters to Atticus, 7.1.8
    • Cicero, Against Catiline, 2.8.17
    • Cicero, Philippics, 10.3.6
    • Ovid, Metamorphoses, 11.432
    • Vergil, Aeneid, 2.116
    • Vergil, Aeneid, 3.69
    • Horace, Satires, 2.3.13
    • Horace, Satires, 2.8.5
    • Cornelius Nepos, Iphicrates, 3.3
    • Cornelius Nepos, Pelopidas, 5.3
    • Livy, The History of Rome, Book 23, 9
    • Livy, The History of Rome, Book 28, 32.1
    • Livy, The History of Rome, Book 37, 45
    • Livy, The History of Rome, Book 2, 60
    • Livy, The History of Rome, Book 8, 33
    • Livy, The History of Rome, Book 4, 33
    • Livy, The History of Rome, Book 40, 20.5
    • Cicero, De Legibus, 2.9
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.14
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 1.21
    • Cicero, de Natura Deorum, 1.3
    • Cicero, de Natura Deorum, 3.6
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.41
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 4.17
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 5.6
    • Cicero, Orator, 19.63
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: