I.on the day after, the following or next day (class.), Cic. Phil. 2, 25, 63: “haud dubitavit postridie palam in castris docere,” id. Rep. 1, 16, 23; 2, 31, 55: “primā luce postridie constituunt proficisci,” Caes. B. C. 1, 67: “postridie mane,” Cic. Fam. 11, 6, 1.—With gen.: “postridie ejus diei mane eādem perfidiā usi Germani,” Caes. B. G. 4, 13: “postridie ejus diei,” id. ib. 1, 23, 1; 1, 48, 2; 1, 51, 1 et saep.—With acc., the day after: “venatio, quae postridie ludos Apollinaris futura est,” Cic. Att. 16, 4, 1: postridie Idus. id. ib. 13, 47, a, 1: “postridie Kalendas,” id. ib. 4, 12, 1: “Kalendas, Nonas, Idus,” Liv. 6, 1 fin.: absolutionem, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1.—With quam: “quid causae fuerit, postridie intellexi, quam a vobis discessi,” Cic. Fam. 14, 7, 1; id. Q. Fr. 2, 9, 2; id. Att. 9, 5, 1.
postrīdĭē (ante-class. collat. form po-strīdŭo , Plaut. Mil. 4, 2, 90), adv. loc. form from posterus and die,