I.to think upon, ponder, or consider beforehand, to premeditate, precogitate (perh. not anteAug.): “plura,” Quint. 12, 9, 20: “abscessum, Cod. Th. 8, 4, 20: multo ante praecogitatum facinus,” Liv. 40, 4 fin.: “praecogitati mali mollis ictus venit,” Sen. Ep. 76, 34: “nolite praecogitare quid loquamini,” Vulg. Marc. 13, 11.
prae-cōgĭto , āvi, ātum, 1, v. a.,