I.very hard (not in Cic. or Cæs.).
I. Lit.: “faba praedura,” Plin. 18, 12, 30, § 121: “radices,” id. 26, 8, 29, § 46: “caput,” id. 9, 29, 46, § 85; cf. Quint. 11, 3, 69: “corium,” Tac. H. 1, 79: “dens,” Mart. 13, 66 (al. perjurus).—
B. Transf., very strong: “homo praedurus viribus,” Verg. A. 10, 748: “corpora,” id. G. 2, 531: “tempora,” Ov. M. 12, 349.—
II. Trop., very hard or difficult, very harsh, etc.: aetas, i. e. hardy (opp. tenera), Col. 6, 2, 1: “labor,” Val. Fl. 1, 235: “sunt quidam praeduri oris,” i. e. very impudent, Quint. 6, 4, 11: “verba,” very harsh, id. 1, 6, 26.—Hence, praedurē , adv., very hardy, Avien. Pr. Mar. 488.