previous next
praepŏsĭtĭo , ōnis, f. praepono.
I. A putting or setting before, a preferring, preference, Cic. Fin. 3, 16, 54.—
II. A placing or setting over as commander or president, an appointing to command (postclass.): “aliquem navi,Dig. 14, 1, 1, § 12.—
III. In gram., a preposition, Cic. Or. 47, 158; cf.: “praeposito in privatur verbum vi, quam haberet, si in praepositum non fuisset,id. Top. 11: “cum praepositione dicitur volgo ornamentum,Varr. L. L. 6, § 76 Müll.; Quint. 1, 4, 13 et saep.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (4 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (4):
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 3.16
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 1, 4.13
    • Cicero, Orator, 47.158
    • Cicero, Topica, 11
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: