I.preeminent, distinguished, excellent (class.; “usually only of things concr. and abstr.): res magnitudine praestabiles,” Cic. de Or. 2, 85, 347: “praestabilis insignisque virtus,” id. Har. Resp. 19, 41: “ingenium atque lingua,” Gell. 10, 18, 6: “linguā ac facundiā praestabilis,” id. 18, 3, 3: “(Deus) praestabilis super malitiā,” exalted, Vulg. Joel, 2, 13.—With inf.: “Calchas praestabilis hariolari, i. e. hariolando,” App. de Deo Socrat. p. 52, 4.— Comp.: “dignitas praestabilior,” Cic. Prov. Cons. 16, 38: “fuerat praestabilius,” preferable, better, Ter. Hec. 3, 1, 4: “nihil amicitiā praestabilius,” Cic. Lael. 27, 104: “utrum huic rei publicae melius fuisse et praestabilius me civem nosci an te?” more advantageous, Cic. Vatin. 4, 10: “neque majus aliud, neque praestabilius invenies,” Sall. J. 1, 2.
praestābĭlis , e, adj. 2. praesto,