I.to render favorable, to appease, propitiate (ante-class. and post-Aug.; cf. placo), Pac. ap. Non. 111, 20: “Venerem,” Plaut. Poen. 1, 2, 120: “manes Galbae,” Suet. Oth. 7: “Jovem,” Curt. 4, 13, 15; 4, 7, 24; Sen. Ep. 95, 50; Val. Max. 1, 1, 1: “propitiata Juno per matronas,” Tac. A. 15, 44: “numina,” Plin. 15, 30, 40, § 135: “suum genium,” Tac. Or. 9.—Pass., to be propitious: “propitietur vobis Dominus,” Vulg. Lev. 23, 28.—
II. Transf., to atone for: “de propitiato peccato,” Vulg. Ecclus. 5, 5.