previous next
prō^prĭus , a, um, adj. etym. dub.; perhaps from root prae; cf. prope,
I.not common with others, one's own, special, particular, proper (class.; cf.: peculiaris, privatus).
I. In gen., opp. communis: nam virtutem propriam mortalibus fecit: cetera promiscue voluit communia habere, Varr. ap. Non. 361, 25: “proprium et peculiare,Plin. 7, 25, 26, § 93: “tria praedia Capitoni propria traduntur,to him for his own, Cic. Rosc. Am. 8, 21: “proprio sumptu edere ludos,Tac. A. 1, 15: “propriā pecuniā militem juvare,id. ib. 1, 71: “basilicam propriā pecuniā firmare,id. ib. 3, 72 init.; id. H. 2, 84: “propria impensa,Just. 12, 11, 1: “propriis viribus,Liv. 2, 53: “familia,id. 7, 9: “libri, Hor S. 1, 10, 64: horreum,id. C. 1, 1, 9: “proprio Marte,by his own bravery, Ov. P. 4, 7, 14.—With pron. poss. (class. and freq.): “ut cum ademerit nobis omnia, quae nostra erant propria, ne lucem quoque hanc, quae communis est, eripere cupiat,all that belonged peculiarly to us, Cic. Rosc. Am. 52, 150: “suā quādam propriā, non communi oratorum facultate,id. de Or. 1, 10, 44: ut redeas ad consuetudinem vel nostram communem vel tuam solius et propriam, Luc. ap. Cic. Fam. 5, 14, 3: “omnia qui jubet esse communia, ne quis civis propriam aut suam rem ullam queat dicere,Cic. Rep 4, 5, 5; id. ap. Non. p. 362: “suis propriis periculis parere commune reliquis otium,id. Rep. 1, 4, 7: “quod (periculum) autem meum erat proprium,id. Fam. 2, 17, 7; id. Sest. 7, 15; “calamitatem aut propriam suam aut temporum queri,Caes. B. C. 3, 20.—
B. Opp. alienus, etc., one's own, peculiar, special, characteristic, personal: “tempus agendi fuit mihi magis proprium quam ceteris,Cic. Sull. 3, 9: “reliquae partes quales propriae sunt hominis,id. Fin. 5, 12, 35: “id non proprium senectutis est vitium, sed commune valetudinis,id. Sen. 11, 35: “libertatem propriam Romani generis,id. Phil. 3, 11, 29: “proprium id Tiberio fuit,Tac. A. 4, 19: “ira,personal resentment, id. ib. 2, 55.—As subst.: prō^prĭ-um , i, n.
1. Lit., a possession, property: “id est cujusque proprium, quo quisque fruitur atque utitur,Cic. Fam. 7, 30, 2: “vivere de proprio,Mart. 12, 78, 2.—
2. Trop., a characteristic mark, a sign, characteristic, etc., Cic. Off. 1, 1, 2; 2, 5, 17; Caes. B. G. 6, 23.—
II. In partic., peculiar, extraordinary: nisi mihi fortuna proprium consilium extorsisset, Sent. ap. Cic. Fam. 10, 35, 1: “superbo decreto addidit propriam ignominiam,Liv. 35, 33.—
B. Lasting, constant, permanent, perpetual (class.): “illum amatorem tibi proprium futurum in vitā,Plaut. Most. 1, 3, 67; Att. ap. Non. 362, 5: “nihil in vitā proprium mortali datum esse,Lucil. ib. 362, 15: “alicui proprium atque perpetuum,Cic. Imp. Pomp. 16, 48: “perenne ac proprium manere,id. Red. in Sen. 4, 9: “parva munera diutina, locupletia non propria esse consueverunt,Nep. Thras. 4, 2; Hor. S. 2, 6, 5; cf. id. Ep. 2, 2, 172: “deferens uni propriam laurum,id. C. 2, 2, 22; Verg. A. 6, 871: “victoriam propriam se eis daturam,lasting, Hirt. B. Afr. 32.—Comp., Ov. M. 12, 284; id. P. 1, 2, 152; Liv. 4, 27, 3. —Hence, adv.: proprĭē .
A. Specially, peculiarly, properly, strictly for one's self (opp. communiter; “class.): quod me amas, est tibi commune cum multis: quod tu ipse tam amandus es, id est proprie tuum,Cic. Fam. 9, 15, 1: “promiscue toto (Campo Martio), quam proprie parvā parte frui malletis,for yourselves, individually, separately, id. Agr. 2, 31, 85.—
B. In partic.
1. Particularly, in particular: “neque publice neque proprie,Cic. Sest. 16, 37.—
2. Especially, eminently, exclusively: “mira sermonis, cujus proprie studiosus fuit, elegantia,Quint. 10, 1, 114; cf. Vell. 2, 9, 2.—
C. Properly, accurately, strictly speaking, in the proper (not tropical) sense: “magis proprie nihil possum dicere,Cic. Phil. 2, 31, 77: “illud quidem honestum, quod proprie vereque dicitur,id. Off. 3, 3, 13; Liv. 34, 32; 44, 22: “uti verbo proprie,Gell. 9, 1, 8; 2, 6, 5; 7, 11, 2; 16, 5, 1.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (40 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (40):
    • Cicero, Letters to his Friends, 10.35.1
    • Cicero, Letters to his Friends, 5.14.3
    • Cicero, Letters to his Friends, 7.30.2
    • Cicero, Letters to his Friends, 9.15.1
    • Caesar, Gallic War, 6.23
    • Cicero, On Pompey's Command, 16.48
    • Cicero, Philippics, 2.31.77
    • Cicero, Philippics, 3.11.29
    • Cicero, On the Agrarian Law, 2.31.85
    • Cicero, In the Senate after his Return, 4.9
    • Cicero, For Sextus Roscius of Ameria, 52.150
    • Cicero, For Sextus Roscius of Ameria, 8.21
    • Cicero, For Sulla, 3.9
    • Cicero, For Sestius, 16.37
    • Ovid, Metamorphoses, 12.284
    • Plautus, Mostellaria, 1.3
    • Vergil, Aeneid, 6.871
    • Horace, Satires, 2.6.5
    • Caesar, Civil War, 3.20
    • Tacitus, Annales, 1.15
    • Tacitus, Annales, 4.19
    • Tacitus, Historiae, 2.84
    • Cicero, On Oratory, 1.10
    • Cornelius Nepos, Thrasybulus, 4.2
    • Livy, The History of Rome, Book 44, 22
    • Livy, The History of Rome, Book 2, 53
    • Livy, The History of Rome, Book 4, 27.3
    • Livy, The History of Rome, Book 35, 33
    • Livy, The History of Rome, Book 34, 32
    • Livy, The History of Rome, Book 7, 9
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 5.12
    • Cicero, De Senectute, 11
    • Cicero, De Officiis, 1.1
    • Cicero, De Officiis, 3.3
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 10, 1.114
    • Gellius, Noctes Atticae, 2.6.5
    • Gellius, Noctes Atticae, 7.11.2
    • Gellius, Noctes Atticae, 9.1.8
    • Ovid, Ex Ponto, 1.2
    • Ovid, Ex Ponto, 4.7
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: