previous next
pŭgĭo , ōnis, m. root pug of pungo; cf.: pugil, pugna.
I. A short weapon for stabbing, a dagger, dirk, poniard: pugio dictus est, quod eo punctim pugnatur, Paul. ex Fest. p. 235 Müll.: “Caesare interfecto statim cruentum alte extollens M. Brutus pugionem, etc.,Cic. Phil. 2, 12, 28: “cruentum pugionem tenens,id. ib. 2, 12, 30: pugione percussus, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2: “fodere aliquem pugione,Tac. H. 4, 29 fin.: “pugione ferire, Auct. B. Alex. 52: strictis pugionibus peti,Suet. Caes. 82.—Worn by the emperors, to denote their power of life and death, Suet. Galb. 11; id. Vit. 15 fin.; Tac. H. 3, 68; “likewise by the praefectus praetorio,Aur. Vict. Caes. 13; Lampr. Comm. 6 fin.—Worn by the chief officers in the army as a military badge of distinction, Tac. H. 1, 43; Val. Max. 3, 5, 3.—
B. Transf., the title of a book or roll of the names of persons proscribed by Caligula, Suet. Calig. 49.—*
II. Trop.: o plumbeum pugionem! O leaden dagger! i. e. O weak argument! Cic. Fin. 4, 18, 48.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (11 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (11):
    • Cicero, Letters to his Friends, 4.12.2
    • Cicero, Philippics, 2.12.28
    • Suetonius, Caligula, 49
    • Suetonius, Divus Julius, 82
    • Tacitus, Historiae, 1.43
    • Tacitus, Historiae, 3.68
    • Tacitus, Historiae, 4.29
    • Suetonius, Galba, 11
    • Suetonius, Vitellius, 15
    • Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, 4.18
    • Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia, 3.5.3
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: