previous next
questus , ūs, m. queror,
I.a complaining, complaint, plaint (class.).
I. Lit.
A. In gen., Cic. Quint. 30, 94: “caelum questibus implet,Verg. A. 9, 480: “tantos illa suo rumpebat pectore questus,id. ib. 4, 553: “tales effundit in aëra questus,Ov. M. 9, 370: “edere questus,id. ib. 4, 587: “in questus effundi,Tac. A. 1, 11: “creber,id. ib. 3, 7: “quaestu vano clamitare,Phaedr. 1, 9, 7.—
B. In partic., a complaint, accusation (poet.): “questuque Jovem testatur acerbo,Val. Fl. 5, 624; 1, 113; Luc. 1, 247; 9, 880.—
II. Transf., of the soft, plaintive note of the nightingale: “maestis late loca questibus implet,Verg. G. 4, 515.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (9 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (9):
    • Ovid, Metamorphoses, 4.587
    • Ovid, Metamorphoses, 9.370
    • Vergil, Aeneid, 9.480
    • Vergil, Georgics, 4.515
    • Tacitus, Annales, 1.11
    • Lucan, Civil War, 1.247
    • Lucan, Civil War, 9.880
    • C. Valerius Flaccus, Argonautica, 1.113
    • C. Valerius Flaccus, Argonautica, 5.624
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: