previous next
rătĭōcĭnor , ātus, 1,
I.v. dep. n. and a. [ratio] (rare, but good prose).
I. Lit., to reckon, compute, calculate: in summo apud illos (sc. Graecos) honore geometria fuit: itaque nihil mathematicis illustrius; “at nos metiendi ratiocinandique utilitate hujus artis terminavimus modum,Cic. Tusc. 1, 2, 5: “de pecuniā ratiocinari,id. Inv. 2, 39, 115; 2, 32, 125; Vitr. 10, 15.—
II. Transf.
A. To consider, deliberate, meditate: “quo pacto cum illis occipiam, id ratiocinor,Plaut. Stich. 1, 2, 18: “socii profecto ratiocinati essent quid possent facere, si quidem suā sponte facerent,Auct. Her. 4, 11, 16.—
B. To reason, argue, to infer or conclude from a consideration of circumstances: “id ex partibus juris sumi oportebit et ratiocinari, quid in similibus rebus fieri soleat, et videre, utrum, etc.,Cic. Inv. 2, 20, 61; cf. Auct. Her. 2, 23, 35; Quint. 7, 1, 61: “etenim sic ratiocinabantur ... aperte jam ac perspicue nulla esse judicia, etc.,Cic. Verr. 1, 7, 20; cf. id. Mil. 12, 32; id. Phil. 2, 22, 55.—Rarely with acc.: “mores atque parsimoniam alicujus,App. M. 1, p. 113, 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (8 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (8):
    • Cicero, For Milo, 12.32
    • Cicero, Philippics, 2.22.55
    • Plautus, Stichus, 1.2
    • Vitruvius, On Architecture, 10.15
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 1.2
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 7, 1.61
    • Cicero, De Inventione, 2.20
    • Cicero, De Inventione, 2.39
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: